Dziękowanie jest sztuką i też jak wiele innych ma swoje zasady. Kiedy komuś się dziękuje, trzeba być szczerym. Inni od razu czują kiedy chcemy podziękować, a kiedy robimy to nieszczerze. Może nas zdradzić tak zwana mowa ciała: mimika, gest, wzrok. Dlatego mówi się, że za pomocą gestów, mimiki, można kogoś obrazić, a nawet zranić. Wcale nie potrzeba do tego używać słów. To jest trudne, ale pełen sukces możemy osiągnąć, gdy między komunikacją werbalną i niewerbalną jest pełna harmonia. Przy podziękowaniu komuś nie róbmy tego, ani szeptem, ani mamrocząc, ani bełkocąc wstydliwie. Dziękowanie to słowo bardzo szlachetne i świadczy o nas jak najlepiej. Im wyraźniej i dobitniej zaakcentujemy słowo dziękuję, tym lepiej będzie ono przyjęte przez drugą osobę. Ważne są oczy. Przy dziękowaniu patrzmy w nie. Tylko też trzeba uważać, bo i oczy mogą zdradzić wszelkie uczucia. Podziękować można też przez zwykły uścisk dłoni, co jest wyrazem szacunku, życzliwości i przyjaźni. Czasami podziękowanie można wyrazić na piśmie, ale tylko wtedy, gdy nie ma możliwości bezpośredniego kontaktu z osobą której dziękujemy. Kiedy tylko jest taka możliwość zróbmy to osobiście.
Napisz komentarz